Erectio giganteum

9 november 2015

“En wáár precies is deze foto genomen?” vroeg ik aan mijn vader.
“In het Vloethemveld te Zedelgem. De foto werd genomen voor de Duitse troepen beslag zouden leggen op het huidige natuurgebied en het tot een militair domein zouden bombarderen. Je grootvader was de fotograaf van dienst. En tróts dat hij was, want de plant was in die dagen al bijzonder zeldzaam geworden.”
Hij wees naar de grootbladige plant die u onderaan rechts op de bovenstaande scan kunt waarnemen.
“En nu is ze dus volledig uitgestorven?”
“Goh, al vele decennia. De Reuzenpeterselie was erg gegeerd door de mens omwille van, eh, je weet wel.”
Ik keek mijn vader niet-begrijpend aan. “Bedoel je…?”
“Ja. Om het cru te stellen: elke man die ervan at, kreeg er een gigantische erectie van die bovendien uren aanhield.”
“Je meent het, of wat? Is dit niet het zoveelste stukje volkslegende, pa?”
“Maar neen! Er werd bij ons thuis vaak lacherig over gedaan, herinner ik me nog goed. Mijn vader zaliger had namelijk meermaals van de gunstige eigenschappen van zo’n Reuzenpeterselie geprofiteerd. Tot hij op een dag, eh, niet meer bij machte was zijn troepen terug te trekken, zoals dat heet. Er is een dokter en zware medicatie aan te pas gekomen.”
“Wat gebeurde er overigens als een vrouw ervan at?”
“Niks. Of toch: ze kreeg hoofdpijn. Enfin, niks nieuws onder de zon, dus.” Hij gooide me een significante knipoog toe.
Ik nam de foto ter hand en draaide hem om. Op de achterkant was in zwierige doch erg vergeelde hanenpoten een toelichting neergepend:

Dezen twee meter grooten reuzenpeterselie (Petroselinum segetum ‘Giganteum’) heeft eigenaardige lustverhoogende bekwaamheden bij inname. Vindplaats: Vloethemveld ter hoogte van Den Blauwen Kroon langsch den Diksmuidschen Heerweg te Zedelghem.
Albéric D’Hondt, 4 Oogst 1932.

“Wie was Albéric D’Hondt?”
“Dat was een bekwaam geneesheer uit die tijd. Hij werd naar verluidt zelfs met professor aangesproken, waardoor hij dra zeer hoge achting genoot in ons dorp. Toen hij de foto zag die mijn vader die dag had laten ontwikkelen, heeft hij spontaan dit tekstje op de achterkant neergepend.”
“Hm.” Ik bekeek de foto nogmaals. De plant op de voorgrond had wel degelijk de typische vormen die onze huidige keukenpeterselie kenmerkt, al was de foto, zoals zoveel kiekjes uit die tijd, niet erg gedetailleerd. “Weet je ook waardoor deze plant is uitgestorven?”
“Tuurlijk!” kreet mijn vader enthousiast. “Ze was zodanig gegeerd dat ze massaal geroofd werd. De mens zelf, meer specifiek de man, is zodoende debet aan het compleet verdwijnen ervan. Reuzenpeterselie was de Viagra van zijn tijd. Alleen had je er geen voorschrift voor nodig, haha.”

Thuisgekomen googelde ik op Reuzenpeterselie alsook op Petroselinum segetum ‘Giganteum’. Daaruit bleek dat de naam ‘Reuzenpeterselie’ gekend is – het is een Italiaanse variant met bezwaarlijk langere steeltjes dan de gewone peterselie – maar dat van de Latijnse naam het toevoegsel ‘Giganteum’ als onvindbaar wordt beschouwd.

Een uitgestorven peterselie die eruitziet als een gewone peterselie, maar dan wel met een hoogte van twee meter en tevens behept met een krachtige erectieopwekkende eigenschap: dat lijkt verdacht veel op een broodjeaapverhaal.
Zelfs als er geen Photoshop wordt aangewend, kan het toch voorvallen dat niets is wat het lijkt, beste lezer. En ook: dat het allerminst verstandig is immer iets klakkeloos te aanvaarden dat het www in schijnbare ernst op u loslaat.
Zelfs de ernst in hoogsteigen persoon (Moi, iemand?) draait u weleens een loer. Tijdens een moment van verveling, bijvoorbeeld:

[ Foto’s: Menck | Twaait ]

geschreven door Menck Geplaatst in De buitencategorie, It's my life