Mirwart: la détente parfaite
“Een bakker?”
“Non monsieur.”
“Een buurtwinkeltje dan?”
“Non plus.”
“Een broodautomaat, misschien?”
“Je suis désolé.”
“Maar wat is er hier dan wél?”
“La nature, monsieur. Et la détente parfaite.”
En laat dat nou net zijn waarvoor mijn madam en ik, samen met zes andere getrouwen, enkele dagen geleden naar Mirwart trokken. Een onooglijk Ardens gat, einde beschaving welhaast, dat desalniettemin een onvergetelijke indruk naliet. O ja: we waren – voorzienigheid is onze middle name – rijkelijk geoutilleerd met verse spijzen en allerhande dranken. Maar ons dagelijks brood moesten we dan weer wel in het verderop gelegen Saint-Hubert halen.
De houten chalet – ‘huis’ is echt te veel eer – waarin we verbleven, bleek verstoken van in 21e-eeuwse ogen vanzelfsprekend comfort. Centrale verwarming, om maar eens iets te noemen. Er stond een houtkachel te onzer beschikking. En dat was beslist een kranige jongen, want op dag 1 warmde hij de ganse leefruimte, bovenverdieping incluis, in nauwelijks anderhalf uur op van vijf tot zesentwintig graden. De omgekeerde beweging verliep een pak trager, zodat er al snel ramen moesten worden opengegooid wijl het die dag buiten zes graden was. Dolletjes.
De tablet van mijn petekinderen gaf een no go als het op surfen aankwam. Er bleek hoegenaamd geen internet beschikbaar. Zelfs van een simpel tv’tje bleven we verstoken. Een radio gaf wel present. Konden we op zondag toch nog de koers volgen.
Het even ontsnappen aan de ratrace, wat weldoende lichamelijke inspanning, de gedachten op nul kunnen zetten, genieten van waarlijk ongerepte natuur en een oeverloze dosis ambiance waren de hoofdredenen van ons verblijf. En daar is Mirwart absoluut dé plaats bij uitstek voor.
Hoe het ons verging in d’Ardennen, trachtte ik weer te geven in enkele lijnen tekst en heel veel beelden in aangenaam formaat. U vindt ze op de fotodivisie van dit blog die ik speciaal voor lange(re) fotoreportages in het leven heb geroepen en ‘PicMenck’ doopte. Het kind moet nu eenmaal een naam hebben.
Wie meer wil weten, klikt dus HIER.
Uw reacties zijn dan weer welkom op dit logje op Twaait.
Prachtig Menck ! Dank je wel voor de repodinges.
LikeLike
Het was me een waar genoegen.
LikeLike
back to the basis, zonder onze dagelijkse luxe met de natuur als ‘enigste’ metgezel…. mmm, iedereen zou dat regelmatig moeten doen. Jullie hebben daar een aardig optrekje gevonden. Kan niet tegenvallen, denk ik dan. Mooie en verlokkelijke foto’s Menck.
LikeLike
Als je er even tussenuit wil, zonder dagelijkse luxe en de natuur als metgezel, dan is Mirwart een voortreffelijke locatie. Bovendien is het niet kapot gebombardeerd door de toeristische commerce. Altijd fijn, zoiets.
LikeLike
Mijn schoonouders hebben ook zo’n houten huisje in de Ardennen, We trokken er ’t voorbije weekend ook weer naartoe voor een paar dagen. Ik kan daar ook zo van genieten; rust, natuur, geen internet. Wij zoeken ook altijd enkele geocaches, kweenie of je dat kent, leuk voor de kinderen!
LikeLike
Ik kende het niet, maar ‘k ben even gaan googelen. Geocaching opent inderdaad mogelijkheden tot een fijne en beslist boeiende zoektocht. Een tip om te onthouden, waarvoor dank.
LikeLike
Volgens mij was dat genieten ! Fijn om zo tussendoor eens de batterijen te kunnen opladen …
LikeLike
Het was Genieten met een grote G. Alleen de spierpijn na de intense wandelingen (tal van sterke stijgingspercentages) was iets minder. 😉
LikeLike
Wil ik ook wel eens doen, back to basics. Vraag me af of ik zonder internet zou kunnen…
LikeLike
Zo verknocht aan het www? Ik had alvast geen centje pijn. Bovendien: back to basics is best wel heerlijk.
LikeLike
Een heel leerrijke rondleiding is dit, en de foto’s zijn om ter mooist! Bravo!
LikeLike
Dankjewel, Babette.
LikeLike
Mooie foto’s en een interessant verslag.
LikeLike
It was my pleasure.
LikeLike
Mooie foto’s. Wij verblijven ieder jaar een weekje in de Ardennen, vorig jaar nog op een boogscheut van Mirwart. ’t Is er rustig, en erg leuk fietsen.
LikeLike
Dan is dat toch wel heel vaak klimmen. En al wandelend was zulks al niet te onderschatten…
LikeLike
Dat maakt het fietsen net leuk, dat klimmen. 😉
LikeLike
Mooie natuur, gezellig chalet … zo eens weg van het internet, tv en gsm dat kan deugd doen ! Ik ben daar dringend nog eens aan toe !
LikeLike
Gewoon doen, Liesbeth. Het werkt welhaast verslavend.
LikeLike
Prachtige streek ! Goed dat jullie ervan genoten hebben.
Ik blijf liever in mijn huisje met mijn comfort, internet en natuurlijk mijn poezen. Elk zijn ding, hé.
LikeLike
Saaiheid bestrijden is één mijner levenstaken. 😉
LikeLike
en prachtig stuk puur natuur! daar husband en ik ook fervente wandelaars zijn heb ik heerlijk meegenoten met de foto’s en alle uitleg erbij. én natuurlijk ook van jouw onnoemlijk prozaïsch schrijftalent!
groeten en fijn WE
LikeLike
Ik wandel graag en regelmatig, maar fervent kan je me niet noemen. Ik wandel niet om het wandelen zelf, maar uitsluitend om de natuur te bewonderen. Vaak resulteert dit in slenteren en veelvuldig stilstaan om foto’s te nemen. Echte wandelaars zouden me om die reden waarschijnlijk niet graag in hun groep hebben. 😉
LikeLike
Geweldige foto’s!
Wat mij verbaasde toen ik in die streek was is dat de lucht daar precies toch veel gezonder is …
Mocht je nog eens willen gaan, dan heb ik ook een aanrader:
Een Vlaams koppel dat voor de gezondheid van de kinderen naar Filly (Houfalize) is verhuisd en daar een huis met gites hebben gebouwd.
Heel mooi, en heel gezonde lucht, dat voooral.
Je kan er geweldige wandelingen maken (idd, de bergop is een marteling) en in de zomer ook kajakken in het meer van Nisramont …
http://www.la-chauve-souris.be/
LikeLike
Ik wees uw tip indachtig bij een volgend bezoek aan d’Ardennen. Dat staat gepland bij iets zomerser weer dan tijdens dit verblijf.
Houffalize is zowaar nog bergachtiger dan Mirwart; ik zal mijn kuiten tijdig insmeren als het op wandelen aankomt. 😉
LikeLike
Vrienden van ons hebben ook een vakantiehuisje in Mirwart. Elk jaar gaan we er een verlengd weekend naartoe. Ik kan niets toevoegen aan je beschrijvingen en heerlijk herkenbare foto’s!
LikeLike
Kijk ’s aan, toeval bestaat niet. Misschien lopen we elkaar daar tijdens een mooi weekend ooit wel eens tegen het lijf.
LikeLike
Maar 1 woord voor tekst en foto’s: WAW!
LikeLike
Een voorsmaakje op ons eigen verlengd weekend. Je zet me aan het dromen. Ook een chalet, of eerder een blokhut, van iets bescheidener afmetingen, maar we zijn dan ook maar met z’n twee. De natuur en de stilte zullen wel familie zijn van elkaar. Af en toe moet een mens inderdaad de ratrace achter zich laten. En dan ontdek je opeens dat al die dingen die “ontbreken” overbodig zijn…
LikeLike