DIY-serre

De moed om zekerheden los te laten, is een vereiste voor creativiteit.
Met die gedachte ging ik, ondertussen alweer tien jaar geleden, aan de slag met het eigenhandig construeren van een voorheen zelf getekende serre op een simpel A4’tje. Potloodschetsje, ettelijke malen gummen en corrigeren om ten langen leste het eindresultaat geduldig over te tekenen in stift. Enfin, een beetje knutselaar kent dat gedoe wel. Al was ik toen nog een beginneling.

Professionele serres zijn duur, ook de kleinere modellen voor de hobbytuinier. Dat moet bepaald goedkoper kunnen middels zelfbouw, dacht ik toentertijd. Dacht de vriendin des huizes bij wie de serre zou worden opgetrokken ook. Maar algauw merkte ik dat zulks niet het geval was, toch niet als je duurzame materialen zoals glasramen en (kern)geïmpregneerd hout wil aanwenden. Zelfs een materiaalofferte waarin tweedehandsglas werd gestipuleerd, dat bovendien door mij op maat zou worden gesneden, liep te hoog op.
Ik stelde mijn wensen, geheel tegen mijn zin, stevig naar beneden af. Zo opteerde ik voor onbehandeld hout en doorzichtige kunststofpanelen. Die laatsten zijn bijzonder stevig en slechts enkele millimeters dik; prima te snijden met een kleine slijpschijf, dus.
Ik zag het kostenplaatje meteen meer dan gehalveerd worden, al hield die constructiewijze ook een zeker nadeel in: er zou gebeitst moeten worden. Jaar na jaar na jaar, zelfs. Niet écht goedkoop op den duur, maar dat zijn gelukkig gespreide kosten.

Wat hieronder volgt, is het verloop van drie dagen noeste arbeid in foto’s die eigenlijk voor zichzelf spreken. Mocht u het voelen kriebelen na het bekijken ervan, weet dan dit: de schets/bouw vergt veel reken-, meet- en paswerk. De serre dient in beton te worden verankerd. De kant van het hout die zich naar de grond bevindt, vereist vooraf een extra behandeling. Hetzelfde geldt voor het houtgedeelte dat in de beton steekt.
De kunststofpanelen zult u zelf op maat moeten snijden met een slijpschijf aangezien dit materiaal doorgaans op rol wordt geleverd. Bescherm hierbij vooral handen, ogen en oren. Geloof me: dit is echt geen overbodige luxe.
Voorzie voldoende schroeven en nagels in diverse lengtes en diktes. En weet: wat je zelf doet, doe je meestal beter. Al dient dat in mijn geval, destijds nog een behoorlijk groentje in de knutselwereld zijnde, met een korrel zout te worden genomen. De nauwkeurige afwerking liet beslist te wensen over. Mijn enthousiasme was destijds groter dan mijn precisiezin, zeg maar.
Maar hey, de serre staat er ondertussen al een decennium en vervult nog immer de taak waarvoor ze ook toen al bedoeld was: het herbergen van vorstgevoelige potplanten in de winter (mits bijverwarmen indien vereist), het opkweken van zaailingen tot fraaie flora en het te zijner tijd ter aarde bestellen van een stuk of wat tomatenplanten.
Kortom: opzet geslaagd, en dat met een fractie van het budget dat nodig zou zijn geweest voor een ‘af fabriek’-bouwdoos.

[ De foto’s dateren van april 2003 en werden genomen met een 3-megapixelcameraatje. Let u dus maar niet teveel op (het ontbreken van) de kwaliteit. ]

[ Foto’s: Menck | april 2003 ]