Faits divers | deel 4
.
Sinds een maand of twee zijn we een telg rijker ten huize Menck. Een goed uitziende vreemdeling kwam hier ineens aanwaaien en is gebleven. Hij is bovenmatig welgemanierd, hogelijk verzorgd en criant zachtaardig, wat ik als een niet te onderschatten meevaller beschouw.
Een druk gedeelde rondvraag op sociale media leerde me dat niemand uit onze contreien hem kan thuisbrengen, letterlijk noch figuurlijk. Mogelijks wordt hij dientengevolge ook nergens gemist.
We kennen zijn naam evenmin als zijn leeftijd en zijn helaas niet in staat om met hem te communiceren. Maar hij is ten zeerste erkentelijk voor de cordiale opvang en de maaltijden die we hem dagelijks offreren én gunnen, genereus als we zijn.
De neiging bekruipt me om hem Remi te noemen wegens ‘alleen op de wereld’. Althans, toch tot voor kort. Ook de drie kleinsten mijner huisgenoten zijn er tuk op en hebben hem quasi onmiddellijk in hun midden geaccepteerd.
Geef maar grif toe dat deze jongen een attractieve verschijning is:
* * *
Eerder deze maand – die zowaar alweer twintig dagen oud is – werd de drie in mijn leeftijd schier geruisloos een vier. Bloemen noch kransen. Volgende maand valt Katrien overigens dezelfde eer te beurt.
Dat we oud worden, zeg ik u. Dat we het al zíjn, aldus vrienden van ons.
Lichtpuntje in zoveel duisternis: eergisteren werd ik, na een grondige check-up in het ziekenhuis, weer geheel en al ‘geschikt voor dienst’ verklaard na een wekenlange revalidatie. Anders gezegd: ik mag de handen opnieuw naar hartenlust uit de mouwen steken. Zulks viel overigens niet in dovemansoren, want prompt construeerde ik wat extra etalageruimte in het pottenbakkersatelier van vrouwlief. Dat kind heeft zowat constante uitbreidingsdrang en ik kan nimmer haar passionele smeekbedes weerstaan.
* * *
Na een virtuele winterslaap van welhaast drie weken, luidt dit eigenste schrijfsel mijn nieuwe blogjaar in, het vijftiende alweer. En ook al hangt boven 2021 voorlopig nog steeds dezelfde zwaarbeladen onweerswolk die in maart vorig jaar werd gevormd, toch stuurde het begin van het kersverse jaar ter algehele afwisseling ook eens een gans andere bui over ons heen: eentje vol sneeuwvlokjes.
Dat ze feeërieke plaatjes genereerde, wil ik u bijgevolg zeker niet onthouden. Op de valreep, zeg maar.
[ Foto’s: © Menck ]
Menck Weserhütte 
Fijn dat er nog mensen zijn die vluchtelingen met open armen ontvangen.
Mooie blogpost om het nieuwe blogjaar hier te openen, zoveel positiviteit en moois 🙂
LikeLike
Uiteraard is het hier geen dierenasiel, maar deze sloeber was te lief om te verstoten.
LikeGeliked door 1 persoon
Heerlijk schrijfsel om de dag (en het jaar) mee te beginnen.
LikeLike
Dank je wel, Affodil. Het jaar begint dan wel met uitgesteld relais op mijn blog, doch een kniesoor die daarop let. 😉
LikeLike
De handen uitgestoken vooraleer groen licht werd gegeven, dus? Blij dat je weer ‘de oude’ bent, letterlijk en figuurlijk.
Die sneeuwfoto’s zijn adembenemend mooi!
LikeLike
Nee hoor, wel de handen uitgestoken binnen het uur nadat er groen licht werd gegeven. 😉
Sneeuwfoto’s zijn de laatste jaren een soortement van curiosum geworden in onze contreien, dus schoot ik er duchtig op los.
LikeGeliked door 1 persoon
Proficiat met je verjaardag, ik ben denk ik bijna exact een jaar jonger.
Heet Remi nu officieel zo? Mooie naam en mooi beestje. Ik ben een beetje jaloers.
Niet op de sneeuwfoto’s waar ik zeer snel doorgescrold ben, ik kan geen sneeuw meer zien. Blij dat het weg is.
LikeLike
Ja, we zijn beiden steenbokken. Op 8 januari zag ik het levenslicht. En jij?
“Zwerverke” is thans officieel omgedoopt tot Remi, jawel. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
De vijftiende!
LikeLike
Net geen dag op dag, dus. Toeme.
LikeGeliked door 1 persoon
Blij dat je weer iets schrijft en dat de medische wereld van de één jaar oudere toch weer een nieuwere heeft kunnen maken.
LikeLike
En wat is dat met de klok op je blog? ’t Is niet dat ik midden in de nacht commentaar geleverd heb hé.
LikeLike
Ik heb al mijn lezers-reageerders tot nachtraven gebombardeerd. Beetje kwestie van dat niemand dient te weten wanneer iemand iets post. Op dat uur is het sowieso onwaarschijnlijk, vandaar.
LikeLike
Wel oud(er), but still going strong. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Wat veel positieve faits divers. Vooral die over jouw gezondheid. Zo’n blog doet deugd met fantastische beeldomlijsting en creatief vakmanschap.
LikeLike
Zelf ben ik uiteraard ook ten zeerste opgelucht dat ik dit ziekenhoofdstuk kan afsluiten.
Dank je wel voor het compliment!
LikeGeliked door 1 persoon
Proficiat met je jong zijn. Ook aan je vrouw, die overigens prachtige potten maakt.
2021 geeft nieuwe energie, een nieuwe bewoner, nieuwe creaties, nieuwe hof onder wit laagje, nieuw leven in de brouwerij. Veelbelovend.
LikeLike
Ik begrijp het ondertussen, ik dacht dat het voorste getal een vier geworden drie was; conclusie : je ziet er nog jong uit! 🙂
LikeLike
Dank je, heel fijn om te vernemen. Ik ben nochtans exact 19.737 dagen oud. 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Ach, wat heet jong, nietwaar? Maar ja, ik spreek liever over 54 lentes dan over 54 gure winters. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi, mooi, mooi. De nieuwe telg en vooral de sneeuwfoto’s!
Proficiat met je 54 jaar jong. Zo’n jong veulen nog!
LikeLike
Een veulen zou ik niet willen zijn, want dan zou ik heelder dagen met mijn voeten in mijn eten staan. 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie foto’s!
Blij dat je weer “de oude” bent! Blijf vooral schrijven hé?
LikeLike
Merci. En don’t worry: het schrijfvuur is nog immer brandende!
LikeGeliked door 2 people
Oef 😃
LikeLike
Remi, die tekeningfilms bekeek ik vroeger heel graag.
Passionele smeekbedes van een kind, altijd mee opletten he Menck 😉
En van 39 naar 49, hoe doe je dat eigenlijk?
LikeLike
Hoe ik dat doe: op een wip en een scheet, vaneigens. 😉
Ik was als kind overigens ook tuk op Remi.
LikeLike
Nog van harte, met je verjaardag en natuurlijk met je gezondheid! En je tuin: prachtig, en die foto’s laten een sprookje zien met die sneeuw
LikeLike
En prima en stoere aanwinst in jullie kattengezin!
LikeLike
Ja, hè. Hij is dan ook een pak forser dan onze andere drie katten.
LikeLike
Dank je wel voor deze fijne reactie!
LikeLike
Genoten van dit mooie logje en meteen ook verliefd op de prachtige kater.
Nog gefeliciteerd met je verjaardag!
LikeLike
Dank je, Beekje. 😉
De kater vind ik ook erg attractief. (Doch dit vertel ik hem niet. Voor je het weet, begint meneer nog te zweven.)
LikeGeliked door 1 persoon
Blij dat je terug ‘geschikt voor de dienst’ bent. Jullie creatorium daar op zolder ziet er echt gezellig uit! Jullie vullen elkaar mooi aan. En die vreemdeling die neerstreek in jullie warme nest, ik kan hem geen ongelijk geven.
LikeLike
Je liet me even schrikken: ik las aanvankelijk ‘crematorium’. 😀
Katrien en ik werken graag samen, zowel op zolder, in de tuin als in de bedstee. 😉
LikeLike
😂 ik zie het zo voor me …
LikeLike
Vlug, ga je ogen spoelen! 😂
LikeLike
Nee zeh! Veel te plezant beeld! 🤪
LikeLike
Allereerst nog gefeliciteerd met je verjaardag én met de goede berichten na de check-up in het ziekenhuis: dat is een echte opsteker, je kunt nu weer plannen maken en aan het werk.
Katrien heeft al van je eerste activiteiten kunnen profiteren: zoals altijd weer prachtig timmermanswerk.
Remi is kennelijk een bijzondere kater: weet zich meteen beminnelijk te maken bij de andere huisdieren.
Zo te zien is hij buitenshuis aardig assertief, de schrammen zitten nog om en bij zijn neusje.
Een aanwinst dus.
Ik heb genoten van de mooie sneeuwfoto’s, die de mooie tuin een heel ander aanzien geven.
Een hartelijke groet van Zem.
LikeLike
Dank je wel voor de wensen, Zem!
Remi heeft inderdaad vaak moeten knokken alvorens hij zijn warme nest vond. Thans kan hij in alle rust zijn wonden likken. 😉
Sneeuw geeft de tuin iets magisch, vind ik. En in onze contreien wordt zulk een bedekt landschap toch een zeldzaamheid. Dus als het zich al eens voordoet, dan komt de fotograaf in mij stante pede naar boven.
LikeLike
Mooi opstel weer Menck, jouw epistels ervaar ik als een geschenk.
Laat Remi maar snel castreren, dat zal hem het vechten wel afleren. Alhoewel, mijn jeweetwelkatertje vindt het nog steeds nodig om zijn territorium, dat hij steeds verder uitbreidt, met tanden en klauwen te verdedigen. Hij mist al, heel artistiek, een half oor en ook zijn derde ooglid in een oog. “Ik kan het ook herstellen in plaats van wegknippen,” zei de immer charmante huisdierenarts. Want anders kan hij geen shows meer lopen en winnen. Whahaha, een boerenkat, een vuilnisbakkie, een Europese korthaar. Maar: fijngebouwd, elegant en gracieus en ongelooflijk lief en beschaafd en een fraaie wit-zwarte tekening. Er kwam nog iemand vragen of hij kittens mocht komen maken bij zijn kattin. Tja, net te laat. Al mijn katten zijn aan komen lopen. Alsof ze het voelen.
LikeLike
Ik zat, geheel toevallig, op YouTube een interview te bekijken dat Jeroen Pauw had met Herman Brood. En meteen dacht ik, na het lezen van je reactie: je moet je kater Herman Brood noemen. Een vuilnisbakkie dat zijn bestaan met tanden en klauwen verdedigt: er is geen betere vergelijking mogelijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn katertje mag ook graag op het dak klimmen.
LikeLike
Zolang hij niet springt, is er niks aan de hand. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
😅
LikeLike
Nog van harte proficiat met je verjaardag. Eindelijk begin je een grote vent te worden (-:
Het lijkt of Remi een partijtje heeft geknokt. (Op zich niet vreemd bij katers.) Wat een knapper kerel om te zien.
Fijn dat je weer gezond verklaard bent. Rustig aan, dan breekt het lijntje niet. Volgens mij was je zonder toestemming ook begonnen met de uitbreiding van Katriens ruimte.
Prachtige foto’s van je tuin maar met je schrijfsel ben ik het meest blij. Altijd op z’n Mencks.
LikeLike
Je commentaar verwarmt mijn hart. Altijd fijn om te horen dat het schrijven an sich de voorkeur geniet. (Al lardeer ik met graagte mijn teksten met een of meer foto’s van mijn hand.)
LikeLike