Interludium: EVOLUTIE
A | TERRAS
↑ 1998 – houten terras met schutmuurtje (wegens nog geen haag omheen de tuin) uit ronde palen, alles nieuw
↑ 2014 – houten terras met beginnende sleet (rotting), pergola voor blauweregen
↑ 2020 – blauwsteenterras, een klimroos vervoegt de blauweregen
.B | ZONNEN
↑ 2012 – zonnebaden op de dolomiet (wegens centraal geplaatste verhoogde border), diehard zonneklopper en zodoende geen centje pijn
↑ 2017 – verhoogde border weg, zonnebaden op (ruw aanvoelende) steenschotten, beperkte afmetingen
↑ 2020 – zonnebaden op voldoende ruim terras, geïmpregneerd en geschaafd vurenhout op hardhouten kader
[ Foto’s: © Menck ]
Menck Weserhütte 
Met andere woorden: een tuin is nooit afgewerkt.
De eerste foto geeft me meteen een idee wat ik kan doen met onze privacy-schutting. Niet mis, met die bloempotten – probeer ik de komende herfst werk van te maken.
LikeLike
Ik hou wel van een verandering zo nu en dan. Dat maakt de tuinbeleving een pak boeiender.
Benieuwd naar je schutting!
LikeLike
En ik hoopte dat onze tuin en terrassen eindelijk in de plooi lagen. Maar ik heb dat ook regelmatig… tiens, dat zou ik nog kunnen veranderen/verbeteren. Continue verbetering.
Nu vraag ik me wel af hoe dat zonnebaden in 1998 ging 🙂
LikeLike
Check this:
https://www.knmi.nl/over-het-knmi/nieuws/zomer-1998-was-nat-en-somber
LikeLike
Tiens, er was ooit gras.
Mooie oase jullie tuin.
LikeLike
Alle paden waren in den beginne graspaden. Ook waar zich nu de vijvers bevinden, was er gazon. Op die manier was onderhoud eenvoudig en kon border voor border gaandeweg worden ingepland.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi afgewerkt 🙂
LikeLike
Dank je wel!
LikeGeliked door 1 persoon
Een stukje paradijs op aarde, ik raak er niet op uitgekeken.
LikeLike
Dit is slechts een klein stukje te westen van onze tuin. Hem integraal tonen op één foto kan ik niet aangezien onze woning pal te midden van de tuin staat. De tuin omsluit alzo de woning en je moet op verkenning om hem te ontdekken.
LikeLike
Altijd leuk, zo die stapsgewijze evolutie volgen op foto’s! En ja, op die eerste foto valt vooral de “leegte” achter de schutting op. Wat is het mooi geworden!
Ik had ook even gedacht dat het bij ons nu wel zo ongeveer “af” was. Ik had beter moeten weten. Eén plant die dood gaat (of verplaatst wordt) en vervangen wordt en je bent weer vertrokken…
LikeLike
Wat verandering zo nu en dan maakt de tuinbeleving een pak boeiender. 😉
LikeLike
Die eerste foto is zo … ja … jaren 90 hè. Jullie tuin is echt een prachtige oase geworden!
LikeLike
Dank je wel. Op de foto’s zie je slechts een klein stukje van de westkant van onze tuin. Hem op één foto tonen, kan ik niet aangezien hij zich rondom de woning plooit. Je moet dus op stap om de tuin helemaal te ontdekken. 😉
LikeLike
De evolutie van jullie tuin en terras: mooi!
LikeLike
Onze tuin is met absolute zekerheid niet aan het einde (of zelfs het doel) van zijn ontwikkeling. Ik hou van veranderingen en aldus ook van een constante evolutie.
LikeLike
ik ook, na 30 jaar blijven we regelmatig iets veranderen. Zo komt er bijvoorbeeld steeds meer kleur (oranje en geel)
LikeLike
Elke fase van deze evolutie heeft zijn charme!
LikeLike
Goeie opmerking. Elke fase projecteert ons tevens terug naar een welbepaalde periode in ons leven. Ja, ik ben nogal nostalgisch van aard.
LikeLike
Jullie tuin is welhaast een Hof van Eden. Alleen Adam ontbreekt nog op de foto.
Bewonderende groet.
LikeLike
Adam is naarstig aan het typen, beste Mirjam! 😀
LikeLike
Mooie foto’s, de tuin is er met de jaren vooral veel mooier op geworden. Oase is de juiste naam.
LikeLike
Mooi compliment, dank je wel!
LikeLike
Wat een kleurenpracht in jullie tuin van Eden. Overigens zie ik Adam wel; op foto 4 ligt hij z’n billen bruin te bakken.
LikeLike
Laat dat nou toevallig Eva ofte madam Menck zijn…
LikeLike
Oeps. Ik wou je al complimenteren met je mooie figuur.
LikeLike