Caelum et terras miscere (*)
Niet zo lang geleden, toen Corona nog slechts de gemoederen beroerde van de Anonieme Alcoholisten, berichtte ik u over mijn houten terras en hoe rot het geworden was.
Dat relaas zette ik online voor ik besloot om een grote blogvakantie te nemen. Uw geheugen opfrissen kan overigens hier en hier.
Op het moment dat ik de oude fundering finaal verwijderde, vielen de mussen in groten getale dood van het dak door de premature hitte. April 2019 was de vroege aanzet van wat een van de heetste en droogste zomers sinds de eerste waarneming halfweg de jaren 1880 zou worden. Ik herinner me dat er dagen waren waarop ik tot vier flessen van anderhalve liter water met extreme begerigheid tot mij nam. Dat zijn hoeveelheden waar zelfs een middelgrote pony jaloers van wordt.
Terwijl de nietsontziende koperen ploert ongenadig mijn verzengde lijf teisterde, sleurde ik vierentwintig treinbielzen uit zes ton blauwe grind. Die tweeënhalve meter lange en loodzware liggers ging ik met de kettingzaag te lijf; ik deelde ze op in lengtes van een halve meter, een noodzaak om ze te kunnen behappen. Onverhoopt kon ik al die stukken in één (overbe)lading kwijt in het containerpark, zelfs al was dat niet geheel conform de aldaar gangbare reglementering. Lees: ik werd danig berispt doch mocht mijn vracht na de nodige discussies toch lossen.
De zesduizend kilo grind, zoals je dat heden nog steeds tussen de spoorbielzen vindt, kruide ik in een huurcontainer. Daar deed ik, rekening houdend met de geselende weersomstandigheden, menig uurtje over. Die avond dacht ik dat mijn benen waren gekrompen, doch het waren mijn armen die waren uitgerekt.
In een derde fase diepte ik spadegewijs de kurkdroge en navenant harde bodem uit tot op zowat vijfentwintig centimeter. Dat was nodig om een voldoende dikke laag gestabiliseerd zand in te voeren waarop dan de blauwsteen zou worden gelegd. Wórden gelegd, inderdaad, want die klus liet ik met veel graagte over aan een goed geoliede tandem vaklui. Ik had, zeg maar, ander katten te geselen.
En ziedaar, wat ruim twintig jaar lang drieëndertig vierkante meter houten plankier is geweest waarop allerhande mossoorten immer welig tierden, is thans verworden tot een strakke en onderhoudsarme tuinhoek. Doch ook nu geldt het credo van weleer: algehele verpozing galore.
Binnenkort – lees: begin mei – de kuipplanten uit de serre halen en samen met de tuinset terugplaatsen op onze gerevalueerde zonnestek en we kunnen, als zulks ons althans wordt gegund, nog vele decennia genieten als nooit tevoren.
Alvast een koel drankje, iemand?
(*) Hemel en aarde bewegen
[ Foto’s: © Menck ]
Menck Weserhütte 
Het was vorig jaar inderdaad niet het ideale weer voor zulke intensieve werkzaamheden. Maar het resultaat mag – als altijd – gezien worden. Ik wens jullie er veel plezier mee.
LikeLike
Dank je. En nee, een zomer zoals die als vorig jaar hoeft dit jaar niet voor mij. Iets gematigder lijkt me fijn.
LikeLike
Dat ziet er mooi uit en super dat je zo veel van het werk zelf hebt gedaan! Nu is het genieten geblazen!
LikeLike
Al wat ik zelf kán doen, zal ik, mits de tijd voorhanden is, ook zelf doen. Zolang mijn lichaam zulks toelaat, that is.
LikeGeliked door 1 persoon
Knap project met schitterend resultaat. Dat verslijt je niet meer.
LikeLike
Om zoiets te verslijten, zou ik al straffe toeren moeten uithalen. 😀
Á propos, Ludo: enig idee waarom ik niet op je blog kan reageren? Dat is al een ganse tijd zo. Ik krijg altijd weer dezelfde boodschap: “Acces denied”. Erg spijtig. Het lijkt wel alsof ik geblokkeerd sta.
LikeLike
Een van de kinderen meldde hetzelfde. Blijkbaar lukt het niet als je op mijn http-domeinnaam surft maar wel via https (https://muggenbeet.blogspot.com). Ik heb niemand geblokkeerd, zeker ‘Menck’ niet 🙂
LikeLike
Zou nu opgelost moeten zijn, zonet met de firma van de domeinregistratie (muggenbeet) contact opgenomen en daar ontbrak ergens de letter s http ipv https
LikeLike
Helaas, Ludo, de situatie is onveranderd gebleven.
Ik kan al je posts lezen, doch dit is wat ik te zien krijg als ik een reactie wil plaatsen op je site:
LikeLike
De heerlijk gekruide zinnen van dit logje wegen qua werk niet op tegen het hard labeur met fantastisch resultaat van dit slavenwerk, maar ze hebben toch mijn ontbijt smaak gegeven.
Wat een fantastische tuin, zeg! Je zou bijna gaan denken dat er een tuinier huist.
LikeLike
Tijdens deze crisisperiode huist die tuinier daar ook overwegend. Bij mijn (voor 80 % uit bejaarden bestaande) klantenbestand zit de schrik er goed in.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik had in mijn vorige woning ook blauwsteen rondom en op het terras. De tegels die ervoor lagen uitbreken, deed ik grotendeels ook zelf. Niet dat dat zwaar werk was, ze lagen ongeveer allemaal los of in brokken (slechte ondergrond destijds). Het zwaarste werk was om die bakken steenbrokken over een container te tillen op het containerpark. De parkwachters stonden erbij en keken ernaar. 👿
Mooi geworden daar bij jullie, ik zou daar ook wel een terrasje willen doen.
LikeLike
Om onder meer de reden die je aanhaalt, liet ik een huurcontainer aanrukken. De hoeveelheid steenafval was bovendien te groot om naar het containerpark te brengen.
Als COVID-19 het land uit is, ben je immer welkom!
LikeGeliked door 1 persoon
Je hebt de miscere van je terras prachtig beschreven en uitgevoerd. Jouw werkmoter loopt erg goed op die 6 liter water. Een prachtig en onverslijtbare welverdiende uitrustplaats is het geworden.
LikeLike
Ondanks het verbruik van zes liter moest mijn werkmotor stevig zwoegen. Dog days, dat waren het toen.
LikeGeliked door 1 persoon
Vakwerk, by the way je voert de corona-maatregelen wel heel goed uit, er kan zelfs niet gezeten worden aan uw terras!
LikeLike
Haha, voorlopig nog niet. De stoelen en de wicker tuinset staan al van voor de werkzaamheden op zolder en moeten nog teruggeplaatst worden. De tafel was echter te groot voor het trapgat.
LikeLike
Wow, ik herinner me die hete zomer nog heel goed. Geen weer om een hond door te jagen! En gij hebt daarin staan zweten als een pony! Het resultaat is prachtig! Jullie zullen daar kunnen genieten!
LikeLike
Dank je wel. En het was zoals mijn moeder zaliger altijd verkondigde: een kermis is een geseling waard. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
😁🤣grappig geschreven en een prachtig terras!!!
LikeLike
Dank je wel!
LikeLike
Proost !
LikeLike
Voor u van hetzelfde!
LikeLike
geweldige tuinman heb je! 🙂
LikeLike
Ik zal hem je boodschap meegeven. Hij zal in de wolken zijn! 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Dat ziet er goed uit.
En die langere armen komen je ook weeral van pas, als je jeuk hebt op je rug.
Dus dubbel gewonnen
LikeLike
Wel vervelend van dat eelt op mijn kneukels door het constante schuren tegen de grond.
LikeLike
Zo lang? Ik vermoed dat je teennagels nooit zo verzorgd zijn geweest.
LikeLike
Toch, toch. Die duw ik zo nu en dan eens tegen de slijpschijf.
LikeLike
Ideaal plekje om compleet in quarantaine te gaan met een boeksje en een koffietje
LikeLike
Dat is dan ook exact hetgeen ik doe. 😉
LikeLike
Prachtig, prachtig! Zelfs nu al is je tuin een plaatje en ik zie er twee Paradijsvogels in zitten…
LikeLike
De tuin is nog op zijn winters. Wacht tot alle vaste flora doorbreekt!
Enne… Het zijn twee erg tevreden paradijsvogels. 😉
LikeLike
Mooi beschreven mooi terras 🙂
LikeLike
Dank je wel, Saturnein!
LikeGeliked door 1 persoon
Moh vint toh! Zo beulewerk! Tijdens diezelfde periode hakte ik in eiken balken in de diepe lommer van mijn carport in aanbouw. Een stuk aangenamer. Maar wat een mooie terras is het geworden!
LikeLike
De schoonheid van mijn terras valt compleet in het niets bij het sublieme artisanaal vervaardigde kunststuk dat jij in elkaar hebt gebokst. Het is PRACHTIG geworden.
LikeLike
Je hebt wel eer van je werk, Menck.
Werk of geen werk, je kunt tevreden over je geploeter samen op het terras zitten. Stel dat we een lange hete zomer krijgen…
Maar ik hoop dat deze corona-ellende ons niet maanden en maanden aan huis gekluisterd gaat houden.
Hartelijke groet van Zem.
LikeLike
Ik werk nog, doch op een véél lager pitje dan normaal. Vooral mijn oudere klanten – de overgrote meerderheid van mijn werkverstrekkers – hebben de schrik goed te pakken.
Wat je laatste zin betreft: ik help het je van harte hopen, Zem.
LikeLike