Woodcarving: uilen uit een eik

11 januari 2017

[ JANUARI 2017 ]

De oude eik was al een tijd ziek. Zijn kruin was grotendeels vermolmd. Bij al te winderig weer braken er armdikke takken af als waren het spaghettistokjes. Nog even en ook de stam zou worden aangetast. Tijd om deze stoere jongen te vellen, kortom.
Aangezien de boom vrij kon vallen, was het neerhalen ervan veeleer een routineklus. Mijn voorstel aan de tuineigenaars om van de stam anderhalve meter te laten staan, viel meteen in goede aarde toen ze hoorden wat ik ermee van plan was.
Na hooguit enkele minuten kettingzagen, stuikte de getergde eik met veel gedruis ten gronde neer. Uit de omringende bosschage stoven prompt tal van vogels luid krijsend op uit hun middagdutje. Zelfs de hond van de buren, zowat vijftig meter verderop, zette het op een langgerekt blaffen.

[ DECEMBER 2016 ]

Alvorens bovenstaande klus werd uitgevoerd, leerde ik Marc Cuppens kennen. Doelgericht via via, want zo gaat dat bij een nieuwsgierige hovenier als schrijver dezes.
Marc is, behalve een uiterst aimabele mens, tevens een hobbymatige woodcarver. Een sculptuurzager, zeg maar. Zo iemand hanteert kettingzagen en slijpschijven om uit een boomrestant of een blok hout een figuur te scheppen naar eigen creativiteit. Is het een vorm van kunst? Wat mij betreft wel.
Ik vertelde Marc wat ik in petto had met de oude eik. Meteen begonnen zijn ogen te glinsteren. Al na twee minuten en een stevige handdruk was de deal beklonken.

[ JANUARI 2017 ]

Mijn wenslijst aan Marc was kort: twee uilen. Een oehoe en een bosuil. De oehoe uit het resterende stuk stam, de bosuil uit een stuk neergevallen boom. Beiden zouden nadien een prominente plaats in de tuin krijgen. Hij gaf me een duim, zette zijn veiligheidsbril op en trok zijn kettingzaag op gang.
En ik? Ik stond met open mond te kijken. Met ogenschijnlijk gemak kweet deze vaardige hobbyist zich van zijn taak. Er was geen plan, geen tekening, niks. En toch pootte hij zijn kettingzaag keer op keer trefzeker en feilloos neer in het harde eikenhout.
“Maar hoe begin je daar in godsnaam aan?” vroeg ik hem halverwege de rit. Het silhouet van een uil was toen al goed zichtbaar.
“Simpel: alles wat niet op een uil lijkt, zaag je weg.” Gevolgd door een knipoog. Yeah, right.

Mensen die iets goed kunnen, zich daarin vol overgave vastbijten en er bovendien erg bescheiden onder blijven: driewerf hulde.
Doch geniet u vooral even mee:

VIDEO (filmopnames en foto’s):

 

FOTO’S:

[ Foto’s en video: Menck | laatste foto aanklikbaar voor groter ]

---

Wist-je-datjes:

– Tijd benodigd om één uil te carven: ongeveer 1 uur;
– Kostprijs per uil: 25 euro;
– Uilen en stam na ruim een half jaar drogen behandelen met (blanco) beits voor een lange levensduur;
– Beitsen jaarlijks herhalen;
– Plaats stam op (stenen) sokkel zodat deze de grond niet raakt. Alzo wordt rotting van onderuit voorkomen.

geschreven door Menck Geplaatst in De hovenier, Doe-het-zelf, It's my life, Kunst