Om van te griezelen

Ik wil uw enthousiasme niet versjteren, doch als ik zie hoe tal van medemensen zich dezer dagen vol overgave laven aan de scheutige geut commercie die Halloween heet, word ik, op het gevaar af als een ouwe zeur te worden bestempeld, lichtelijk onwel. Enkele buren hebben inderhaast uitgeholde pompoenen van een smoelwerk voorzien dat schrik zou moeten opwekken. Deze groteske moestuinwaren worden vervolgens naast de voordeur, op de oprit tot zelfs op het voetpad gelegd. Aan de goot van huisnummer 47 hangt een wirwar van synthetische draden waarin een overmaatse plastic spin elke voorbijganger aangrijnst. Zulks heet griezelig te zijn maar wekt bij mij slechts onderdrukt geproest op. De voorstelling roept instant het beeld op van de wat in onbruik geraakte pluchen kerstman die zich, al weken voor Kerst, langs een touw tegen menig huisgevel naar omhoog werkt.
Vrienden opperen dat ik me niet kan overgeven, dat ik me meer moet laten gaan in plaats van alles immer rationeel te willen benaderen. Daar moet ik beslist eens over nadenken, want hoewel het op het eerste gezicht anders lijkt, kan ik mezelf wel degelijk ten volle verliezen in absurditeiten. Zulks spoelt de geest en doet deugd bij spontane aandiening. Halloween beschouw ik daarentegen als een nare commerciële menticide.

Het komt omdat je geen kinderen hebt, werd me al wel eens verweten, en dat Halloween in de eerste plaats voor kinderen is bedoeld. Zal best: zich schminken en verkleden, overal aanbellen, trick or treat roepen en vervolgens snoep in ontvangst nemen. De vergelijking met Driekoningen ligt voor de hand, aldus de aanhangers. Ik wist niet wat ik hoorde.
Nee, de Halloweenkolder zit vooral in de kop van volwassenen. Het griezelfeest werd alhier met open armen onthaald door de commercie als een geschikte aanleiding om de consument tot wat ruimer vertier en verteer aan te zetten in de slappe periode tussen zomervakantie en Sinterklaas. Het is eens te meer symptomatisch voor de Amerikanisering van de maatschappij. Want niet achter elke wansmakelijk uitgedoste gevel gaan kinderen schuil. En wat te denken van de talrijke Halloweenfuiven (verboden onder de achttien), Halloweenwandelingen (inschrijvingsgeld en verkleedtoestanden verplicht, dat spreekt), Halloween in Plopsaland, Bellewaerde en Disneyland Parijs (haal uw goedgevulde bruintje maar boven, papa), Halloween feestartikelen voor huis, tuin en keuken, Halloweensoirees in het casino tot zelfs Halloween in IKEA, bij AVA papierwaren en bij de fucking plaatselijke slager. Aargh!

En daarna is het Allerheiligen. En Sinterklaas. En Kerst. En Nieuwjaar. Om over de Solden en Valentijn nog maar te zwijgen.
Ach ja.
Een gedoogbeleid hanteren, zegt u?
Tja, zulks zal in de eerste plaats wel moeten wil ik op goede voet blijven staan met mijn buurman. Het is voor als zijn kinderen en kleinkinderen op bezoek komen, zegt hij:

[ Foto: Menck | Twaait – genomen met gesloten ogen ]

Eén reactie

  1. TheHappyFive

    Halloween …. ik denk dat ik grotendeels jouw mening deel.
    Alhoewel we in het verleden wel verschillende keren hebben deelgenomen aan een “Halloween wandeling”, waar het mij dan meer te doen is om de wandeling dan om het Halloween gehalte. Spijtig van de drukte telkens 🙂
    In en rond ons huis kom je geen Halloween versieringen tegen.

    Wat we wel doen, de 31ste oktober ’s avonds: bieten uithalen en kaarsen inzetten. Jaja, ‘k weet het. Is voor bij St.Maarten. Maar wij doen dat bij Halloween. En die hangen we in de tuin.
    We maken ook pompoen/spinnen soep.
    En als het donker is sleuren we een oude matras en wat dekens de tuin in, diep de tuin in. Daar waar het spookachtig donker is 😉
    Bij het licht van de zaklampen, die uiteraard onder mijn kin gehouden worden waarbij ik de meest idiote gezichtsuitdrukkingen maak, lezen we griezelverhalen met de kinderen, we vertellen over de oorsprong van Halloween, we schrikken van het geritsel in het hoge gras achter ons en luisteren naar de roep van de uilen in de velden achter ons.
    En ’s nachts, dan zeggen we tegen de jongste die wakker schrikt dat het maar een nare droom was en dat papa er overdag veel mooier uitziet :p

    Like

    • Menck

      Ook hier is het een jaarlijkse traditie om pompoensoep te maken. Pompoensoep met wortelen, overigens, want die smaakt nóg lekkerder.
      De avondlijke matrastoestanden zullen beslist scoren bij je kinderen!

      Like

  2. Mrs. Brubeck

    We hebben Halloween altijd aan ons laten passeren, en wij hebben wel kinderen… Zijn bij ons in de buurt vooral, met alle respect, de Nederlanders die het vieren 🙂
    Een snoepje om uit te delen heb ik altijd wel in huis.
    En tussen ons gezegd en gezwegen, bijna alle feesten zijn commerce…

    Like

    • TheHappyFive

      Waarheid! Zelfs bij Allerheiligen gaat het om de grootste en mooiste pot “Chrysanten”.
      Alhoewel ik doorheen het jaar voor mezelf (en uiteraard de mensen die daar in de grond steken) regelmatig een bezoekje aan het kerkhof breng, ga ik bij Allerheiligen ook. Maar dan meer om te luistervinken vooraleer we naar mijn ma gaan, die steevast de pannenkoeken op tafel zet. De gesprekken die je daar dan opvangt zijn gewoonweg hallucinant! Van een commerce gesproken.

      Geliked door 1 persoon

  3. Thomas Pannenkoek

    Wij vieren Halloween altijd in uitgebreide familiekring. Eerst gaan we samen naar de mis, en nadien schuiven we aan tafel voor een copieuze maaltijd in een driesterrenrestaurant. ’s Avonds gaan we dan mensen ambeteren door te gaan schooien aan de deuren. We zingen daarbij Heidense liederen, die ik begeleid met mijn triangel.

    Geliked door 2 people

  4. Heidi

    Platte commerce, inderdaad. Zelfs met kinderen, en een lagere school die gretig op de hype inspeelde weigeren wij mee te doen. Gelukkig zijn de kinders de leeftijd ontgroeid dat ze zomaar alles aannemen, en apprecieren ze een stevig pompoensoepke veel meer dan zo’n uitgehold geval op de stoep (waar ze na de niet-Halloweenfuif mogelijks over struikelen bij het griezelig stil binnensluipen 😉 )

    Like

    • Menck

      Je moet die holle pompoenen eens zien wegrotten na een nachtje vorst, haha.
      Enne… voor pompoensoep mag je me zelfs wakker maken. Doch niet al te bruusk, graag. 😉

      Like

  5. Stef Den Flater

    Dan ben je waarschijnlijk ook geen fan van Valentijn, Kerstmis en andere plat gecommercialiseerde feestdagen. De invloed van de V.S. daarin is enorm. Vroeger was men hier volledig vreemd voor Halloween en werd je dat vooral gewaar in Amerikaanse sitcoms maar de laatste jaren is het blijkbaar ook hier meer en meer ingeburgerd. Vooral pretparken en supermarkten ma

    Like

  6. Eilish

    Ik heb gisteren ook een gevecht aangegaan met een pompoen (en ik heb gewonnen !) Het vruchtvlees werd omgetoverd tot soep en groente, de kern met pitten werden kiekeneten en de rest mag composteren. Volgens mij is dat het enige waarvoor zo een pompoen mag dienen!

    Geliked door 1 persoon

  7. Kakel

    Je moet welhaast de wanhoop voorbij zijn om dergelijke skeletten voor je raam te hangen. Ik wens ervan verschoond te blijven. En op vragende kinderen heb ik een goed antwoord: kindertjes die vragen, worden overgeslagen!

    Like

  8. Woelmuizenier

    Er was eens …
    de tijd, toen mijn kinders nog klein waren.
    Halloween was alom gekend en dus plaatsten ook wij een uitgeholde pompoen voor de deur, niet als afschrikking maar wel als uitnodiging. De (heel weinige) kinderen die zich de moeite hadden genomen om tot bij ons, in ’t hol van Pluto, langs een 300m onverlichte weg, te komen kregen ‘iets lekkers’. Een greintje ‘dankjewel’ hadden ze er wel niet voor over. Wel een ‘is dat al…’ blik in hun ogen. Inpakken, opbreken en wegwezen.
    Ik maakte gefiguurzaagde lantaarntjes en wij gingen met de kinders en onmiddelijke buren op stap door onze afgelegen duistere omgeving, luisterend naar de stilte en kijkend naar de nachtelijke hemel, omgeven door een heidens-mooie herfstatmosfeer.
    Een uurtje later waren we weer thuis. De roes van de stilte bleef nawerken.
    Er was eens …
    Wat er buiten ons nestje gebeurt, en steeds extremere macabere vormen van een narcistische wegwerpmaatsschappij aanneemt, is inderdaad om te griezelen.

    Like

  9. Suskeblogt

    Hier in de buurt verschijnen ook skeletten, spinnen en ander leuks. Voor mij niet gelaten maar wij hier doen er niet aan mee. Of het zou moeten zijn dat mijn dochter naar zo’n fuif trekt in het weekend.

    Like

  10. pharailde

    Het is inderdaad in zijn huidige – commerciële – gedaante overgewaaid uit vooral Amerika, maar het grappige is dat Halloween (een verbastering van All Hallows Eve (ofte avond voor Allerheiligen) ) oorspronkelijk een Keltisch feest is, dat door de vele Ierse en Schotse migranten in de 19de eeuw, vanuit Europa naar Amerika werd overgebracht.
    (in feite net zo grappig als de discussie waarbij kritiek geleverd wordt op het feit dat Kerstmis tegenwoordig niet veel meer met geloof te maken heeft, terwijl het dus van oorsprong een Germaans feest was, dat later door de christenen gewoon werd ingepalmd).
    En hier wordt ook niet aan Halloweendinges gedaan, onze – inmiddels volwassen – kinderen hebben daar ook totaal geen behoefte aan 🙂 (en toen ze nog klein waren, bestond dat gebruik hier zelfs nog niet, dus hadden we eigenlijk geluk)

    Like

  11. Joke

    Ik beken… gisteren een hoop halloweenspulletjes in huis gehaald. Noodgedwongen dat wel. Dochterlief die de richting haarzorg volgt, moet een Halloweenkapsel creëren en ook de spiegel en zo ‘gepast’ versieren.

    Like

    • Joke

      oei, ‘k was nog niet klaar mijn mijn reactie. Ben dus noodgedwongen naar de Action getrokken, een winkel waar je eigenlijk moet wegblijven. Ze hebben er wel wel leuke spulletjes voor belachelijk weinig geld, maar het werkt de wegwerpmaatschappij wel in de hand, helaas. Diep vanbinnen ben ik het niet eens met de schoolopdracht, maar wie ben ik? De dochter vindt het alleszins
      geweldig.

      Like

  12. oponseiland

    Ik vind dit ook maar een griezelig gedoe. Ik weet zelfs niet of ze er veel rond doen op ons eiland. In sommige bars wel denk ik. Hierboven staat een reactie dat het eigenlijk een Keltisch feest is en vermits er hier veel Ieren en Schotten wonen en verblijven houd ik mijn hart al vast…

    Like

  13. resaarcle

    Blij zoveel verwante zielen tegen te komen! Ik ben ook geen fan. Van geen enkele gevelversiering trouwens (behalve dan ballonnen aan de deur zodat verjaardagsvierdertjes weten waar ze moeten zijn). En ik erger me er vooral aan dat de winkels al zeer ruim op voorhand hun ‘feestwaar’ uitstallen. Ik heb niet alleen Halloweenspul gezien, maar ook al Sintchocola én kerstballen. Het is oktober!
    Wat Halloween betreft vind ik het dan wel weer schattig als mijn eerste kleuterklassertje vertelt dat ze op school over heksen, spoken en spinnen geleerd heeft. Ach, moeders smelten te snel, he.

    Like

  14. Affodil

    Ook hier wordt aan Halloween voorbij gegaan, met evenveel haast als Valentijn. Kerst heb ik ooit eens teruggebracht tot zijn essentie, met krantenknipsels over vluchtelingenkampen ipv kerstballen in de boom en foto’s van daklozen in de kerststal (die voor de verandering vervangen was door een kartonnen doos). De enigen die het snapten waren 2 kinderen van resp. 8 en 10 jaar. De volwassenen hadden het niet door of vroegen om “het” op te ruimen omdat hun feeststemming aangetast werd…

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.