Plant van de Maand (2/12)

26 februari 2015

Natuurlijk-rijk kwam op de proppen met een challenge waar ik met graagte in mee stap: ‘Plant van de Maand’. Bedoeling is om, wars van alle periodieke en veelal commercieel beladen suggesties in tuinmagazines, uw geheel persoonlijke maandeigen lievelingsflora op de lezer los te laten middels foto‘s en wat duiding.
De inspiratie en de bezieling voor deze uitdaging zal ik elke maand uitsluitend uit eigen tuin halen.

Februari is voor velen de maand van de krokussen, de helleborussen en de sneeuwklokjes. Maar tussen al dat fraais gooi ik met graagte een kleintje dat evenzo hard de show steelt: de Iris reticulata of dwergiris. Met zijn blauwe, paarse, gele en witte kleuren, of zelfs een combinatie ervan, is het een plantje dat een prominente plaats op de voorgrond verdient. Dat is sowieso een vereiste door de geringe afmetingen van deze irissoort: met een hoogte van 10 tot 15 centimeter overtroeft het weinig andere vegetatie.
De dwergiris bloeit vroeg: de aanzet begint reeds in januari, maar in februari – en dat tot een eind in maart – geeft deze olijkerd het beste van zichzelf. Bovendien laat de Iris reticulata zich veelzijdig aanwenden: in volle grond, in pot, in de rotstuin en zelfs als snijbloem of in bloemstukken. Plant dwergirissen rijkelijk tussen krokussen en er ontstaat een natuurlijk schilderijtje dat helemaal klopt qua kleuren, hoogte en standplaats. Bovendien zijn het beiden stinsenplanten (of stinzenplanten, zoals ze thans gemeenzamer zijn gekend).

Is de Iris reticulata een moeilijke plant?
Behoorlijk.
Want hoewel de bloemen meer dan de moeite waard zijn (en bovendien heerlijk geuren!), zijn dwergirissen als tuinplant vaak nogal onbetrouwbaar. Ze doen het dan slechts één jaar goed en duiken vervolgens niet meer op. Meer kans op slagen is er als je deze kleinoden als potplant aanwendt (en vorstvrij overwintert). Dien na de winter geregeld wat vloeibare meststof toe, want de hoeveelheid voedsel in een bloempot is natuurlijk eindig.
Doch wie ze in de tuin een plaatsje toekent op een zonnige tot heel tijdelijk beschaduwde plek in een eerder humusrijke en goed gedraineerde – bij voorkeur alkalische – grond, komt niet snel voor verrassingen te staan. Zorg er in dezen vooral voor dat ze ’s zomers niet nat staan; een bodem die snel het water afvoert, is zodoende een absolute vereiste. In onze veeleer zanderige tuin houden ze het zo toch al een jaar of zes vol, maar de op papier beloofde spontane snelle vermeerdering blijft helaas uit.

De grootste belager van de Iris reticulata is de slak. Die heeft het voornamelijk op de bloemblaadjes gemunt. Het voordeel is echter dat slakken nog niet zo omnipresent zijn op het moment dat de dwergiris bloeit, al hangt zulks voornamelijk van the goodwill van het vroege voorjaarsweer af.

Benieuwd naar de Plant van de Maand van andere bloggers? Of zelf inhaken op deze challenge? Klik HIER.

[ Foto’s: Menck | Twaait ]

geschreven door Menck Geplaatst in Challenge, Natuur