De Tien Totalitaire Bloggeboden

U hebt Facebook de rug toegekeerd? U hebt thans lang genoeg gelurkt of vanop de zijlijn toegekeken? U vindt Twitter niet diepgaand genoeg en bent Tumblr onderhand zo beu als kouwe pap?
Als het gevolg daarvan is dat u eindelijk zélf eens een weblog wil beginnen, dan houdt u maar beter rekening met de Tien Totalitaire Bloggeboden.

  1. Zeur noch zanik. Wees bovendien karig met het opwekken van medelijden. Tenzij u kanker hebt; daarover schrijven is een instant hit.

  2. Schud bijwijlen eens wat humor uit uw mouw. Als u geen grein gevoel voor schertsende luim hebt, kunt u maar beter over uw zwangerschap/kindje(s) schrijven; zulks is een gebruiksklaar succes bij drachtige deernen en kakelverse moedertjes.

  3. Vermijd ellenlange lappen tekst. De aandachtsspanne van de gemiddelde lezer is relatief kort. Als u daarenboven uitpakt met kleine fonts en felgekleurde of te rijk gevulde achtergrondjes, kunt u het al helemaal vergeten.

  4. Gooi regelmatig eens wat (zelfgenomen!) foto’s in de strijd. Ze ventileren en adstrueren uw tekstblokken. O ja: pleur zo nu en dan ook eens een moeilijker woord op uw stek. Dat staat geleerd en positioneert u hoger op de schaal van adoratie.

  5. Reageer veelvuldig op tal van blogs. Wie een reactie geeft, krijgt er meestal eentje terug. Wie bij niemand reageert, zal uiteindelijk in de woestijn staan roepen. Het is dé ongeschreven wet van de blogosfeer.
    Echter: gooi geen stokken in het hoenderhok. Het gros van de bloggers heeft lange tenen en verdraagt kritiek net zo goed als maagzuur na een nachtje doorzakken.

  6. Als u ‘Ik reedt’ en ‘U verkeerd’ in uw teksten laat sluipen, trekt u een beperkt lezerspubliek aan. U treft dit volkje ook op 2dehands.be en in het reactieluik van Het Laatste Nieuws online.

  7. Door over uiteenlopende onderwerpen te schrijven, is nog niemand gestorven. Integendeel: vermijd dat uw lezersschare u vriendelijk doch dringend adviseert om toch maar eens een andere zaag te spannen. Variatie en spontaniteit vormen een wezenlijk bestanddeel van het menselijk geluk.

  8. Het hebben van een Groot Bloggend Voorbeeld, dat u uit idolatrie gaat na-apen of op wiens succes u tracht te drijven, is een absolute no-go. Graantjes meepikken van bloggers die hoge ogen gooien, getuigt van persoonlijke onkunde en een onomstotelijk gebrek aan inspiratie en originaliteit. Bovendien moet u dan officieel als miet worden bestempeld.

  9. Ga lange blogstiltes uit de weg. Eén – en bij voorkeur twee of meer – stukjes per week zijn de conditio sine qua non om niet als would-be-blogger te worden aanzien. Uw aanvankelijk lezerspubliek zal u anders al snel wegen en te licht bevinden.
    Het druk hebben, is evenmin een excuus. Of is ’s avonds een uurtje tv opofferen te veel gevraagd, misschien?

  10. En last but not least: neem alles wat uw typende collegae aan het scherm toevertrouwen met een stevige korrel zout. *insert wink*

Eén reactie

  1. Stef Den Flater

    Dus:: een fotoblog is not done want dan schrijf je hoe dan ook te weinig? Tja, wat ken ik van bloggen?
    Volgende keer: de vijftig flitsende Facebookgeboden en de twintig tastbare totdedoodtoegesteste twittergeboden. 😛

    Like

  2. Thomas Pannenkoek

    Ik kon hier enkel op de ‘like’-knop duwen zonder te lezen, dan was ik er ook snel vanaf en kon ik dit herhalen op driehonderd andere logjes. Waarom staat er op de Pannenkoek-blog niet zo’n knop? Ik zou het niet weten :).
    Er zijn zeker twaalf van de door jou opgenoemde regels die ik kan bevestigen.

    Like

    • Menck

      De buren weten precies hoe verkeerd wij het doen. Maar daar staat tegenover dat wij precies weten hoe verkeerd de buren het doen.

      [ Simon Carmiggelt ]

      Like

  3. Liese

    Oh, dus zo elke week beschrijven wat er in mijn zwangere buik gebeurt, inclusief hoe groot het kindje al is en hoeveel het weegt, stampt, eet en ontlast, dat is not done? 😉

    Like

  4. tinyblogt

    Oh dear. Af en toe zondig ik tegen het achtste gebod. En ’t zal er niet op verbeteren want een hoop bloggende dames zijn in februari weer wat van plan. Blijkbaar hebben vooral vrouwen behoefte aan een lichtend voorbeeld. E doch, als ’t mij niet aanstaat, doe ik niet mee aan het na-aapgedoe (of is het naäap-gedoe of naäapgedoe?) en blog ik lekker wat ik wil. :-p

    Like

    • Menck

      Het is eigenlijk na-aperij. (En dientengevolge na-aapgedoe.)
      On topic: weet vooral dat als twee vrouwen spreken, zij niets zeggen, maar als één vrouw spreekt zij het leven openbaart. 😉

      Like

  5. elinevanantwerpen

    Goeie tips maar ik vind het niet leuk om iets wat ik in de vrije tijd doe als een competitie/opdracht te beschouwen… al is statjes kijken en leuke blogs zoeken om te volgen wel lichtjes verslavend 🙂
    Tip 3 is voor mij de moeilijkste, maar ooit begin ik aan een boek (de Lap Tekst bij uitstek). Ooit.

    Like

  6. Pingback: Ja, hoor … | Affodil houdt de natuur in de kijker

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.