Irritante kutkop

4 december 2014

Gisteren wilde een heerschap me per se “een uitzonderlijk abonnement” aansmeren. Dat poogde hij te doen via de telefoon. Die begon te rinkelen op het moment dat ik mijn gat aan het afvegen was. Ik haat rinkelende telefoons tijdens rectale reinigingswerkzaamheden. Desondanks waggelde ik, wegens een half opgestroopte broek, richting toestel en nam op.
Meteen begon de manspersoon monotoon te ratelen. Mijn vraag over hoe hij aan mijn nummer – een privé-nummer, nota bene – was geraakt, werd straal genegeerd. Hij staakte zelfs amper zijn woordenwaterval. Daarop verweet ik hem voor irritante kutkop. Toen werd het wel stil aan de andere kant van de lijn.
Of ik dat ‘s kon herhalen, vroeg hij twee tellen later.
Dat je een irritante kutkop bent, zei ik.
Er volgde weer stilte.
En ineens hoorde ik gesnik. Ik vroeg hem wie daar aan het huilen was. Het gesnik werd heviger, maar een antwoord bleef uit.
Toen daagde het me dat de telefoonmeneer zelf aan het snotteren was. Ik informeerde, thans enigszins bezorgd, naar de reden van zijn plotse verdriet.
In horten en stoten kwam het eruit: dat ik al minstens de dertigste was die hem vandaag een verwijt naar het hoofd had geslingerd. En dat hij ook maar zijn job uitoefende. Dat hij bovendien vreselijke last van aambeien had en zijn vrouw op de koop toe een affaire was begonnen met haar garagist.
Een heuse inzinking, kortom.
“U was wel degelijk irritant daarnet,” verdedigde ik mezelf. “U negeerde ook mijn vraag. En bovendien was ik mijn gat aan het afvegen toen u belde.”
“Dat kan ik geeneens meer. Ik moet in een teil lauw water gaan zitten.” Het snikken herbegon.
Ik opperde dat hij allicht dringend aan vakantie toe was. Hij keek daar niet naar uit, zei hij. Nu zijn vrouw vreemdging, was hij liever op zijn werk.
“Maar u kunt uw werk niet aan,” zuchtte ik. “Werd u niet geleerd hoe om te gaan met geïrriteerde mensen aan de lijn?”
“Er werd me hier niks verteld. Dit is de firma Trek Uw Plan, meneer. Zitten en bellen, mag ik. Van halfnegen tot halfzes. Ik word uitgekafferd, afgesnauwd en bespuwd. Door bazen. Door mensen aan de telefoon. Door collega’s. Zó gaat dat hier. Godganse dagen.”
“Maar vertrek dan. Ga daar weg, verdorie. Dat is toch geen leven op die manier?”
“Ach.” Hij zuchtte hoorbaar, maar deed er verder het zwijgen toe.
Het begon te regenen. Ik zag mijn kater dekking zoeken onder de tuintafel. Daar likte hij zijn rechter voorpoot.
“Wilt u nog iets zeggen?” Ik kuchte even. “Eh, ik moet wel…”
“Wimpel me maar af, ja. Dat was u van in het begin al van plan.”
“Omdat ik uw ‘uitzonderlijk abonnement’ niet hoef. Dáárom. Maar ik wil best wel even met u praten. Van mens tot mens en niet als potentiële klant.”
“Het heeft geen zin meer. Niks heeft nog zin. Mijn leven… Mijn leven is een puinhoop.”
“Omwille van uw werk? Is dat het? Of omwille van uw vrouw?”
“Beide. En door mijn aambeien. Vooral die.”
“Rectadon.”
“Wat zegt u?”
“Of u Rectadon al eens geprobeerd hebt? Da’s aambeienzalf. Mijn oom had vreselijke last van hemorroïden. Maar dankzij Rectadon gaat hij heden weer fluitend door het leven.”
“Echt? Hey, dat waardeer ik. Ik heb al vanalles geprobeerd, ziet u. Zonder resultaat. Maar van Rectadon heb ik nog niet gehoord. Was het erg gesteld met uw nonkel zijn, eh…?”
“Ver-schrik-ke-lijk. Gelukkig had die mens geen zittend gat of het was een megaramp geweest.”
“Rectadon. Ik heb het genoteerd. Mag ik u enorm bedanken voor deze tip? Ik voel me al een pak beter.” Zo klonk hij inderdaad ook.
“Graag gedaan. Ik wens u succes met de behandeling. Laat me maar weten wanneer u er vanaf bent.”
“Doe ik. Absoluut. Tot wederhoren, meneer, eh…”
“Zeg maar Menck.”
“Ik ben Fons.”
“Nou, het beste dan maar, hè. Fons.”
“Bedankt, Menck. Ik hou je op de hoogte.”
Er werd ingehaakt.

Ik toog fluitend toiletwaarts. Het gevoel een mens geholpen te hebben, deed me goed.
In het kleinste kamertje liet ik mijn broek terug zakken, beëindigde alsnog mijn veegwerk en bedacht daarbij hoe erg het moest zijn om aambeien te hebben. Ik huiverde en trok de wc door.

geschreven door Menck Geplaatst in De buitencategorie