Welles, nietes

Vanmorgen werd er op de voordeur gebonsd. De postbode met een aangetekende zending.
Een goed uur later werd er weer op de voordeur geklopt. De getuigen van Jehova met een boodschap.
Toen er deze middag nog maar eens op de voordeur werd gelild, was de maat vol: ik stopte nieuwe batterijen in de deurbel en hing er een niet mis te verstane boodschap onder.

Ondertussen werd er alweer twee keer op de voordeur gebonkt. Ik heb niet ogengedaan en de deurbonkers boudweg in de regen laten staan. Ze moeten maar leren lezen, verdomme!

Eén reactie

  1. TheHappyFive

    Da’s nog niets.
    Hier dreigt er een misverstand van jewelste te ontstaan.
    Regelmatig hangt de overbuurvrouw hysterisch aan de telefoon. Ik durf mijn kop niet meer te laten zien op de oprit.
    Blijkbaar, wanneer men hier op de deurbel duwt, gaat bij haar in huis de bel ook.
    Plichtbewust als zij is opent zij de voordeur om vast te stellen dat er niemand staat, en ziet zij in het beste geval bij ons net de voordeur dicht gaan.

    ’t vrouwke begint er stilletjes aan een crisis aan over te houden.
    Lap sé !!

    Like

  2. bentenge

    Wel ja, bij familie stond op een bepaald moment ook een stickertje onder hun deurbel: “hard drukken je hoort de bel”. Een nonkel, de plezantste van de broers, bracht daar een kleine correctie in aan. Hij schrapte 1 letter, drie keer raden welke 🙂

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.