Van buiten naar binnen

10 oktober 2013

Op het planten van een vijftigtal voorjaarsbollen na, zit het werk in eigen tuin erop. Of nee, wacht, er moeten nog een handvol vaste planten alsook een heester ter aarde worden besteld. (De onovertroffen Heptacodium miconioides – slaat aan het googelen, gij allen.)
Beroepsmatig werk ik mij nog immer uit de naad om alle lopende zaken te kunnen afronden alvorens De Grote Kou ons kikkerland inpalmt. Voor volgende week wordt zowaar al grondvorst voorspeld, iets wat me niet bepaald luimig stemt. Dat geldt overigens ook voor de dagen die thans schrikbarend snel korter worden. En de avonden langer, doch dat vermoedde u wellicht al.
Et bien, zulks heeft ook voordelen. De tuin verkleurt bijzonder mooi, om er maar eens eentje te noemen. En ik kijk nu al uit naar de ongetwijfeld vele boswandelingen die mijn madam en ik zullen maken. Ritselende, van groen over geel naar rood verkleurende blaadjes onder onze stevig geschoeide voeten! Kastanjes! Loopneuzen! Hete chocomelk in plastic bekertjes tijdens een gegidste paddenstoelentocht! Deugnieterij in de sauna achteraf! *ahum*

Om ons op het gestaag afnemende buitenleven voor te bereiden, proberen we het binnen extra gezellig te maken en de leefruimtes zelfs wat nieuw leven in te blazen. Verandering van spijs doet eten.
Een thans in onbruik geraakte kamer zal worden ingericht als logeerkamer. Verfje, bedje, kastje, lampje. Enfin, u kent dat wel. Ook onze slaapkamer krijgt een nieuw likje verf. Dat grijzige blauw ben ik onderhand wel beu gezien, ook al vertoef ik aldaar grotendeels met gesloten oogleden. En als de winter lang genoeg duurt, zal ik zelfs de hall onder handen nemen. Een eigentijdsere look – lees: wit heerst momenteel big time te onzent – staat op het programma. De garderobekast, een donkerbruin oud-Vlaams erfstuk (iemand interesse?), mag hierdoor reeds beginnen te beven; ze wordt weldra vervangen door een strak hoogglansexemplaar met handige schuifdeuren.

Toch hebben we ondertussen al een paar tamelijk ingrijpende veranderingen aangebracht. Uiteraard ten goede. Vinden wij. Maar u mag gerust ook úw mening eens ventileren.

In de keuken werd het oude bruine tafeltje (gammel!) vervangen door een al even oud witje (solide!). Het is een model dat het levenslicht zag in 1970, maar het sluit wel naadloos aan bij de eerdere restyling van onze kookruimte. Bovendien heeft dit kleinood ons amper twintig euro gekost. Tweedehandssites zijn niet zelden een zegen, zeg ik u.

VOOR:

Het levensmoeë tafeltje:

En diens stoeltjes. Vier ervan stonden trouwens ook in de eetkamer:

NA:

Een veel uniformer geheel:

Volgt u mij even naar de eetkamer? Diens grenen tafel en dito stoelen vonden snel een koper. Ze waren dan ook allerminst versleten. De enkele gebruikssporen promootten we als een authentiek patina. We hebben geen traan gelaten toen ze in een bestelwagen werden geladen door de nieuwe eigenaars. Na 17 jaar wil een mens al wel eens iets anders.

VOOR:

NA:

Vooraleer u mij een gebrek aan goede smaak aansmeert: het tapijt vloekt met het nieuwbakken meubilair, ik weet het. Maar hey, Rome is ook niet op één dag gebouwd.
Het bruine kastje op de foto is intussen vervangen door dit vintagemodelletje. En ondanks enkele bloggewijze tegenkantingen destijds, zal het tóch met witte hoogglansverf worden getooid. Opgaan in het geheel, heet zoiets.

En last but not least: de zithoek. Die was wel degelijk aan vervanging toe. Het wijnrood van weleer was verworden tot een soortement van flets oranje, de kussens vertoonden ernstige doorlig- en -zitwonden – één exemplaar was zelfs gescheurd – en het gevaarte rook niet bepaald okselfris meer. Wat overigens niks zegt over onze hygiëne. Denk ik.
De zetels werden ‘gratis af te halen’ op het internet geplaatst. De dag erop waren ze foetsie.
Adieu rood, welkom grijs. En diervriendelijk als we zijn: geen enkel beest heeft het leven moeten laten voor de bekleding van het bankstel. Het blijkt een compleet nieuwe materie te zijn met de goede eigenschappen van leder en de behaaglijke warmte van stof. Portemonneevriendelijker dan leder bovendien.

VOOR:

NA:

Zo.
U bent weer helemaal mee.

[ Foto’s: Menck/Twaait | aanklikbaar voor groter ]

geschreven door Menck Geplaatst in Doe-het-zelf, It's my life