Zei daar iemand winter?
All’s well that ends well: na een kutweek van koorts, kwelling, kou en kersenpitkussentjes is de griep geweken. Uitgeweken, vermoed ik. Naar al de brave zielen die me een ziekenbezoek brachten, haha. Sterkte, kinders.
Vandaag (lees: gisteren) zette ik voor het eerst sinds afgelopen weekend weer voet in de tuin. Frisse lucht! Een knuffelende koperen ploert! Schreeuwende meeuwen, kittige katten en zelfs een meute malle muggen!
Het was tevens mijn opzet om, benevens de bovengenoemde geneugten, te genieten van de thans reeds bloeiende winterflora. Daarbij hield ik uiteraard mijn digitaaltje in de aanslag.
Of er al iets te bespeuren viel?
Welaan dan: in een kleine twee dozijn foto’s maak ik u er deelgenoot van. Martel uw muis, gij allen, want enig scrollen lijkt me aangewezen als u mijn aangeboden winterse tuintrip ten gronde wil beleven. Sluit na afloop uw ogen en denk nog slechts aan één iets: de lente.
Het gewone sneeuwklokje ofte Galianthus nivalis:
Winteriris (Iris reticulata ‘Harmony’):
Helleborus argutifolius:
De anderhalve meter hoge Euphorbia characias (Wolfsmelk) houdt zich klaar om open te poppen:
De Hemerocallis ‘Pink Damast’ (daglelie) komt al gluren:
Ook de Helleborus niger (Stinkend nieskruid) is van de partij:
Geen enkele winterbloeiende heester/miniboom geurt zaliger dan de Chimonanthus praecox (winterzoet of meloenboompje). Iedereen heeft dezer dagen de mond vol over de toverhazelaar, terwijl dit geheel onterecht ondergewaardeerde boompje hem op menig vlak toch danig overtroeft:
De winterbloeiende Clematis cirrhosa ‘Freckles’ is nog steeds van de partij:
Ik krijg er maar geen genoeg van: de Helleborus:
De schoenlappersplant (Bergenia cordifolia) staat er prachtig bij:
Uitzonderlijk: in de vijver worden al nieuwe waterleliebladeren gevormd:
Een dapper winterviooltje ontwaakt:
Vlammend rood in de avondzon: de Malus ‘Red Sentinel’ (sierappel):
Al sinds juni op post. Dit is het eerste jaar dat ik de rozen zo lang weet bloeien én nog steeds nieuwe knoppen vormen:
Nieuw sedert vorig jaar: de manshoge en onverwacht groenblijvende Melianthus major. De plant heeft zogezegd winterbescherming nodig. Yeah, right:
Klaar om binnen een maand of twee open te spatten: de Rhododendron Catawbiense grandiflorum (paarsbloeiend):
En yep, ik zei u toch al dat er vandaag een meute malle muggen aanwezig was. Me prikken hebben ze evenwel niet gedaan. Gewillig poseren evenmin:
[ Foto’s: Menck – 27/01/2012 ]
Hier komen er ook nog rozen bij. Wonderlijk !
Muggen zijn er ook nog genoeg, dat vind ik minder.
LikeLike
Fijn, je bent weer zo gezond als een vis in de woestijn… excuseer in het water.
*steekt ondertussen een dikke tong uit*
LikeLike
Wij gaan vandaag de strandstoelen weer in de tuin zetten 😉
LikeLike
mooi, mooi, mooi… nog zoveel pracht om van te genieten.
Maar nu ze strenge vorst voorspellen, is het te hopen dat alles echt winterhard is… 🙂
LikeLike
Blij dat je weer beter bent!
Al dat moois zo vlakbij in de tuin, geweldig he 😉
LikeLike
Dat verdient een winter-open-tuin-dag, met chocolademelk nadien.
LikeLike
Hear hear!
LikeLike
Waaw, die winteriris is mooi !! Ik heb ook een assortiment irissen staan, maar die zijn nog in winterslaap. Daar moet ik nog eens werk van maken, van vroege bloeiers, dan krijgen we al een beetje eerder het gevoel dat de lente eraan komt …
LikeLike
sjieke dinges Menck. Dat winteririsje heeft mijn hart gestolen.
LikeLike
Beste Menck. Gelieve in de toekomst enig mededogen met uw lezers te hebben. Zij houden van tuinen. Zij houden van bloemen. Als zij mooie planten zien, dan willen ze die ook, maar ze hebben vaak geen tijd/geld/plaats om op hun bijna onbeheersbare verlangen naar ‘méér’ in te gaan. Kunt u dus, in de toekomst, uit medelijden met uw arme lezertjes, wat minder mooie foto’s van mooie planten plaatsen? Kan dat? Danku. Dan ga ik nu de kwijl van mijn kin kuisen. Vriendelijke groet.
( 😉 )
LikeLike
’t Is daar precies zomer in uwen hof. Schoon, schoon.
LikeLike
Bij deze sluit ik dan ook mijn ogen, denk de sneeuw weg en hou enkel nog deze foto’s in gedachte en blijf ik moedig wachten op de intrede van de lente.
LikeLike
Bij de eerder genoemde heraanlegplannen ga ik dus hier danig veel inspiratie komen opdoen. Vooral die hele vroege bloeiers wil ik er wel bij. Tot hier toe hebben we het moeten doen met een -weliswaar op eigen initiatief sterk uitdeinende plek- sneeuwklokjes die van godweetwaar gekomen zijn. Alleszins niet zelf geplant. En veelbelovende groene priemelkes die zouden moeten evolueren naar narcissen in vele kleuren en afmetingen. Maar dat is het zowat. En daar gaat nù verandering in komen sè! Allez, tegen volgend jaar, that is…
LikeLike